دوستم داشته باش ،همانگونه كه من دوستت دارم...

بگذار فاصله من و تو كمتر از آني باشد؛

كه ميخواهيم و نميتوانيم

كه ميتوانيم و نميگذارند

بگذار ميان من و تو فاصله اي نماند،

 نه به خاطر خودت، نه به خاطر من كه به خاطر اين عشق دوستم داشته باش

بيش از آني كه من دوستت دارم....

بدون تو

من ، سالها خیره به آسمان بدون تو

به دنبال تمام علامت سوالهای روی دیوار

ابر بود ، برای همیشه

آن موقع ها خوب بود ،

حتی خیال صاف شدن آسمان

که رویای شبانه ام بود

نمی دانم ،

شاید فکر میکردم پشت آن همه ابر

خورشید است !!

شاید .....

سوسوی چراغ از فاصله ای نزدیک

ولی .....

کاش برای همیشه همین می بود

بدنبال علامت سوالی

که نمی دانستم جوابش هیچ است !

پشت ابر، یک آسمان بی ستاره ، بدون ماه !

سوسوی چراغی که فقط خالی بودن خانه را نشان میداد

و من

کاش

هیچ وقت بدنبال جوابش نمی رفتم

آن موقع

شاید هنوز همه چیز خوب می بود

در رویای تو ! 

آن موقع ها فقط گهگداری به دلم سر می زدم

 همان موقع تو را می دیدم ..
 عادت کرده بودم به دوری...
 به ندیدن
 با دلم کاری نداشتم
خیلی وقت بود ....
 تو هم انگار برایت عادت شده بود
به ازدور دیدن  و فکر کردن

شاید برای همین بود
 که بعد از این همه  سال
 حتی تحمل چند ماه دیدن را نداشتیم
 شکستن عادت
چه عادت تنهایی
 چه ندیدن ...
 شاید بهتر بود همه عادتهامان را نگاه می داشتیم
 حتی شده برای همیشه .....

 آن موقع باز می شد

 وقتی دلتنگ شدیم
 به پنجره نگاه کنیم

 خیال کنیم که اگر روزی

 این فاصله نبود

...... چه خوب بود